zondag 12 augustus 2012

Lekker fietsen in Catalonië

Na zoveel weken  en kilometers fietsen leek het er even op dat ik "cold turkey" zou stoppen. Dat zou natuurlijk wel gaan maar wil ik niet. Een eerste ritje heb ik in de Alt Penedès gemaakt. Vanuit het huisje daar een rondje van een kleine 34 km op mijn dooie akkertje. Althans zo voelde het maar de gemiddelde snelheid wees anders aan. Heerlijk door de heuvels die wij zeker bergen zouden noemen.
In het midden van onderstaande foto het huis waar we verbleven vlakbij Vilafranca del Penedès,
alwaar we nog een trainingsavond van de Castellers hebben bijgewoond in hun clubgebouw. Daar is ook een prima gelegenheid om tapas te nuttigen dus dat zat helemaal goed.


 De Castellers (mensentorens) zien was iets wat ik heel graag wilde. Vaak op tv gezien maar nooit in het echt. Indrukwekkend! Alleen nog "Els Gegants" bleven als typisch Catalaans gebruik op mijn wensenlijst staan. Maar soms zit alles mee en enkele dagen later kwamen die ook nog langs.

Bloeme met haar nieuwe vriendje Mic.

In St. Feliu de Guixols volgt een weerzien met mijn twee Belgische medefietsers in de Ardennen,  en Noord Frankrijk; Evert en Valèrie. Zij zijn ondertussen ook in Spanje gearriveerd en hebben met name vlak na de grens een totaal ander landschap beleefd dan ik. Zwartgeblakerd zover het oog reikte. Doodzonde! We eten prima bij de Club Nàutic in St. Feliu en gaan dan weer onze eigen weg. Zij gaan nog door naar Barcelona.

Samen met Koert heb ik nog een korte trainingsrit in het natuurpark Cap de Creus gedaan. Koert op een totaal niet passende mountainbike trapte zonder schroom en best heel knap de enorme hellingen op, die soms boven de 20% kwamen. Dapper joch!


Tenslotte op onze laatste dag aan de Costa Brava fiets ik nog van 8 meter naar 520 meter hoogte, naar het klooster Sant Pere de Rhodes. Een klim van ruim acht kilometer, met flinke stijgingspercentages tot 18%. Zonder al te veel bagage naar boven, het gaat lekker ondanks de hittegolf van dat moment. Klimmen is geen probleem meer, ik heb het geleerd en .....niet te vergeten, de conditie is er nog grotendeels. 

Zicht op het klooster, hoewel wel klein formaat....




Wat een magnifieke uitzichten over de Middellandse zee en Cap de Creus, (Kruiskaap) de meest oostelijke punt van het Iberisch schiereiland.





Het avontuur zit er nu op, we zijn op de terugweg. Uiteraard doet de (Citroën) CX zijn best om het nog wat avontuurlijker te maken. We blijken op een zwarte zaterdag terug te rijden. Die fout maak maar je maar één keer. Midden in een enorme file voor Montpellier houdt alles op. In ieder geval de accu (is eigenlijk geen CX, hé.....) is aan het einde van zijn latijn. Kosten stroomstootje van de Dépannage, 175 euro......Wat doet een gewone werkende toch verkeerd, denk ik soms. We zitten nu in Lunel. Eigenlijk hadden we onderweg moeten zijn maar ik heb net een accutester gekocht en die wees uit dat we maar beter terug konden naar ons hotel. Morgen zijn de garages weer open dus in ieder geval dan een nieuwe accu en wellicht ook dynamo. Als ervaren CX rijder, heb ik die bij me. Dus waarschijnlijk morgen in de loop van de dag weer "en route"!


Després de moltes setmanes i quilòmetres de ciclisme, que va aparèixer breument que "gall dindi fred"(traducció literal del "cold turkey"potser u terme descongut en Català) es detindria. I tant que estaria bé, però no ho faig. El primer viatge que vaig fer al Alt Penedès. Des de la casa he fet un petit cercle de 34 km molt tranquil. Si més no se sentia però la velocitat mitjana serà diferent. Deliciós pels turons que sens dubte ens diuen muntanyes. 


Al centre de la foto de baix de la casa on ens vam quedar a prop de Vila Franca del Penedès,
on tenim una nit de formació dels Castellers va assistir al seu camerino. Hi ha també una gran oportunitat de tapes per menjar, així que estava tot bé.

Els Castellers (torres humanes) veure era una cosa que jo realment volia. Sovint vist a la televisió, però mai en la vida real. Impressionant! només
"Els Gegants" es va mantenir com l'ús típic català a la meva llista de desitjos. Però de vegades uns dies després i tot el que va venir també.

A Sant Feliu de Guíxols és un retrobament amb els meus companys ciclistes a les Ardenes belgues dues, el nord de França, Evert i Valerie. Ells són ara també a Espanya han arribat i sobretot immediatament després que el límit és d'un paisatge totalment diferent al que jo vaig experimentar. Negre lluny com l'ull podia veure. Quina vergonya! Mengem molt bé en el Club Nàutic a St Feliu i després anar per camins separats. Encara van a Barcelona.
Juntament amb Koert tinc un passeig curt de capacitació al Cap de Creus fet. Koert amb bicicleta de muntanya totalment no acceptable i el millor sense dubtar-ho va començar molt intel · ligents els enormes turons, que de vegades per sobre del 20%. Noi valent!

Finalment en el nostre últim dia a la Costa Brava pujo que de 8 metres a 520 metres, fins al monestir de Sant Pere de Rodes. Una pujada de més de vuit quilòmetres, amb gran percentatge augmenta al 18%. Sense pujar massa equipatge, és bo tot i l'onada de calor del moment. Escalada ja no és un problema, he après ..... per no parlar de la condició segueix sent en gran mesura.
Quina magnífiques vistes sobre la Mediterrània i el Cap de Creus (Kruiskaap) és el punt més oriental de la Península Ibèrica.
L'aventura és d'ara, que estem perdent. Òbviament, el CX (Citroën) tot el possible perquè sigui encara més aventurer. Vam provar el dissabte Negre per fer retrocedir. Però cometre el mateix error una vegada. Enmig d'un arxiu enorme de mantenir tot a Montpeller. En qualsevol cas, la bateria (CX no és realment, eh .....) al final de la seva corda. La recuperació del flux de costos cops, 175 euros ...... Què fa una jornada ordinària de treball segueix estant malament, de vegades penso. Ara estem en Lunel. En realitat, hauríem d'anar, però m'acabo de comprar un mesurador de la bateria i es va trobar que és millor que podria tornar al nostre hotel. Demà els garatges d'obrir de nou per que almenys una bateria nova i possiblement dinamo. Si CX pilot amb experiència, he de mi. Així que probablement demà durant el dia "al camí"!