Na de tent en alle ingepakt te hebben eet ik nog wat, a la improvisé zullen we maar zeggen. Ik moet vandaag Montpellier passeren, en hoewel geen miljoenenstad, zorgt de combinatie van veel Fransen in de auto en één fietser toch voor veel adrenaline, laat ik het zo zeggen. Hoewel, ik laat me niet gek maken.
Dan rijd ik een stukje de weg naar Séte en ineens is het genoeg. Ik ben het zat als die auto's die me met maximaal 110km per uur inhalen, niemand overtreedt dat natuurlijk. C'est sufficiënt! Dan maar wat heuvels. Dat zijn dan gelijk ook weer beklimmingen waarbij de Holterberg een aanloopje is, maar goed.
Eindelijk, tussen Villeveyrac en Montagnac, een eerste blik op de Middelandse zee
Ik denk al, waar lijkt die Mediterrane mevrouw toch op?
Dit is er dan wel geen, hoewel ook bijzonder, maar alle Mehari's lijken zich in deze contreien verzameld te hebben.
En dan nog iets....die wind. Het wordt me 's-avonds uitgelegd, maar het is gewoon de Mistral. Die staat me daar vandaag...en ook morgen toch lekker een partijtje te blazen, alsof ik er om gevraagd zou hebben... Vlagerig, is een goed woord, hoewel de spellingcontrole het maar niks vindt. Niet de hele dag recht voor de bakkes, maar ook en vooral van rechts. Daar had je er weer één, hups bijsturen. Erg vermoeiend en het houdt ook zo op! Daarom ook stokt de teller vandaag op, ja sorry Kok, op 96 kilometer. En ik eindig in Pezenas, een leuk stadje nabij (met de fiets graag enige relativering)
Beziers. Morgen, Mistral of niet.... verder. Ik wilde woensdag de grens over, maar dat zal toch wel donderdag gaan worden.
Commisaris Kips, die heeft me vanavond toch een formidabele prestatie geleverd, heb ik van horen zeggen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten